‘S avonds rond 22 uur nadat ik de afwas had opgeruimd verloor ik het eerste beetje vruchtwater maar het was vrij weinig en ik twijfelde nog of het niet gewoon weer slijm verlies was…

Vandaag vertel ik mijn eigen bevalling waarbij ik de HypnoBirthing technieken heb toegepast.

23 juni 2018 was ik uitgerekend en ter voorbereiding op mijn bevalling luisterde ik dagelijks ontspanningsoefeningen, oefende met mijn ademhaling en de laatste weken om de dag masseerde ik het perineum.

Toen ik 41 weken zwanger was heeft er een eerste strippoging plaats gevonden, de verloskundige constateerde al 2 cm ontsluiting. ‘S avonds een beetje gerommel en veel slijm verloren, maar het zette niet door. Op maandag ochtend 2 juli (41+2) voor een tweede keer gestript, de baarmoedermond was iets naar voren gekomen waardoor ze er beter bij kon, de ontsluiting was nog steeds 2cm. De hele dag was het rustig ik heb ‘s middags nog geluncht met een vriendin, onze oudste dochter nog van het KDV gehaald, maar geen tekenen van een aanstaande bevalling.

‘S avonds rond 22 uur nadat ik de afwas had opgeruimd verloor ik het eerste beetje vruchtwater maar het was vrij weinig en ik twijfelde nog of het niet gewoon weer slijmverlies was. Dus gewoon weer verder met de volgende aflevering van m’n serie 😉

Maar toen kwam er toch steeds meer een krampend gevoel in m’n buik, dus even boven op bed gaan liggen met een HypnoBirthing ontspanningsoefening, maar de krampen zetten niet door. Om 23 uur stapte ik iets teleurgesteld weer van bed, maar toen voelde ik wel heel duidelijk het vruchtwater stromen. Gelukkig had ik een kraamverband al ingedaan, hierin was te zien dat het vruchtwater niet helder was. Ook nog wat opgevangen in een bakje en het water was duidelijk groen. Vervolgens heb ik mijn man gebeld (die was aan het werk) en hij is gelijk naar huis gekomen. Ook de verloskundige gebeld en zij kwam iets na mijn man.

Ook zij constateerde meconium houdend vruchtwater en gaf aan dat we gelijk naar het ziekenhuis moesten en overgedragen werden aan de verloskundigen in het ziekenhuis en dat de bevalling ingeleid zou worden. Iets wat ik graag wou voorkomen, maar dit was het beste om ons kindje goed in de gaten te houden. Ondertussen kwamen er lichtjes wat weeën op gang. We waren al goed voorbereid op een vertrek naar het ziekenhuis en ondertussen heb ik ook nog gauw een tas met kleding ingepakt voor m’n oudste dochter, haar hebben we uit bed gehaald en bij m’n schoonmoeder gebracht.

Samen met m’n man en zusje naar Hoorn gereden, mijn man had nog niets gegeten dus nog even een stop bij de gele M. Zelf niets genomen voorbereid dat ik wellicht moest overgeven tijdens de bevalling.

Even na 01.00 (ondertussen 3 juli) kwamen we aan in het ziekenhuis waar we al verwacht werden. Daar zijn we naar de kraamsuite gebracht en is het geboorteplan met de verpleegkundige en verloskundige doorgenomen. De verloskundige gaf aan dat alles wat in het geboorteplan stond opgevolgd kon worden. Er werd alvast een infuus aangebracht voor de zekerheid, maar de verloskundige wou eerst mijn lichaam zelf de kans geven om de weeën op gang te laten komen. Ook werd mijn ontsluiting nog bekeken (achteraf hoorde ik dat die op dat moment 3 cm was). Inmiddels was ik ook op draadloze CTG apparaten aangesloten, hierdoor had ik wel mijn bewegingsvrijheid. Want door het vele water drinken moest ik wel vaak naar de wc, wat natuurlijk heel goed was.

Om half 3 heeft het personeel de kamer verlaten en ben ik lekker gaan liggen op bed met de regenboogoefening in m’n oren. Mijn man ging lekker slapen en m’n zusje is op de gang gaan zitten (ze moest erg hoesten en wou mij niet storen). Helaas kwamen de weeën niet sterk en regelmatig op gang. Om half 5 kwam de verloskundige weer terug en ze gaf aan toch het infuus te willen aansluiten om hormonen toe te dienen en de bevalling te stimuleren. Er kon ook niet langer gewacht worden, aangezien de baby in het vruchtwater had gepoept en ze niet weten waarom baby’s dit doen, hoewel het niet raar is voor kindjes met deze termijn.

Door de hormonen kwamen de weeën nu steeds sterker en regelmatiger. Het eerste uur heb ik die liggend op bed opgevangen terwijl de affirmaties en oefeningen aanstonden. Het openen van een bloem heb ik gevisualiseerd in m’n gedachten. Na een uur heb ik de luisterfragmenten uit gezet, ik ervaarde veel afleiding om mij heen en kwam niet in volledige ontspanning, ik heb hier wel even van gebaald. Rond 6 uur werden de weeën steeds krachtiger en in verschillende posities ving ik deze op. Wel constant gelet op mijn ademhaling, door de neus diep inademende en door de mond weg zuchten dit werkte het beste voor mij.

Ik merkte aan m’n lichaam dat het zich schoonmaakte voor de aanstaande bevalling. (Verder geen details ;))

Op een gegeven moment kwam ik door m’n zusje (die vanaf 6 uur mij constant heeft bij gestaan) wel in een trance tijdens het opvangen van de weeën, tijdens een wee gaf ze tegendruk onderin m’n rug en hing ik naar achter zittend op de rand van het bed. Ze coachte me positief en zorgde dat ik ontspannen ademhaalde en rust pakte tussen de weeën door. Zelfs het aaien/strelen werkte ontspannend.

Om 8 uur kwam de nieuwe verloskundige, na een vluchtige kennismaking bekijk ze gelijk m’n ontsluiting, ze zei: “ik ga het je toch vertellen je zit nu op 8cm.” Toen wist ik dat ik er bijna was en ik ben blij dat ze het toch gezegd had, dit gaf mij juist een positieve boost. De hormonen werden nog eenmaal opgeschroefd en m’n zusje en man hebben mij enorm goed geholpen deze laatste heftigste weeën op te vangen. Op een gegeven moment raakte ik af en toe uit m’n ontspanning/ademhalingsritme, maar beide zorgde dat ik weer rustig werd. De verloskundige was alweer weg gegaan maar de drang om te persen werd steeds groter daarom ben ik zelf al op m’n handen en knieën gaan zitten op het bed en ben ik mee gaan duwen naar beneden.

De verloskundige kwam 8.20 binnen toen was ik al bezig, ik heb volledig naar m’n lichaam geluisterd en bleef meeduwen en deed dit niet door te persen maar te blijven ademen. Iedere keer voelde ik het kindje een stukje verder gaan, tijdens de pauzes zakte het weer terug maar ik voelde haar door het geboortekanaal gaan en dat zal ik nooit vergeten hoe mooi dat voelde. Ik voelde d’r hoofdje er uitkomen en om 8.31 is ze geboren. Ik heb haar zelf aangepakt en op m’n borst gelegd.

Vervolgens ben ik gaan liggen op het bed, ze zocht gelijk de borst en ze heeft beide gehad in het uur dat ze bij mij heeft gelegen. De placenta is een kwartier later geboren, dit ging ook vanzelf. Het bloedverlies was normaal en zo kan ik wel stellen dat deze bevalling een prachtige bevalling was. Totaal anders dan bij de eerste en ook het herstel gaat nu zeer voorspoedig. 2 uurtjes na de bevalling heb ik al gedoucht. Ik had een klein scheurtje deze is onderhuids gehecht dus ook de perineum massages hebben hun vruchten afgeworpen. Ik heb de placenta ook mogen bewonderen, onze dochter heeft het daar zeer goed gehad. Ze was iets lichter dan d’r zus (z’n 200 gram verschil) 4360 gram en 52 cm. Door haar gewicht en dat ze in het vruchtwater gepoept had moesten we nog een paar uur blijven maar om 17 uur mochten we naar huis.

HypnoBirthing heeft mij geholpen de vorige bevalling te verwerken en vol vertrouwen naar deze bevalling uit te kijken. De verpleegkundige had nog nooit een vrouw in deze positie zien bevallen en samen met de verloskundige vonden ze het een mooie bevalling. Ook m’n zusje was ontroerd door hoe mooi deze bevalling is gegaan in vergelijking met mijn eerste bevalling. Vooral het laatste deel waar ik volledig m’n lichaam heb gevoeld en vertrouwd. Het personeel van het ziekenhuis heeft ook heel goed naar m’n geboorteplan en wensen geluisterd en ze hebben mij verder niet gecoacht tijdens de bevalling behalve positief en bemoedigend  toespreken.

Zo ik ging weer even terug in de tijd, heb jij ook een mooi positief bevallingsverhaal en wil je die delen? Stuur dan een mail naar zussas.nl@gmail.com

 

Wat vond jij het mooiste om te lezen in mijn bevallingsverhaal?