• INLOGGEN
  • Geen producten in de winkelwagen.

‘S morgens gestript en ‘s middags bevallen

Op zijn 5e verjaardag mag ik het verhaal delen van de geboorte van Sasha, het eerste kindje van Denise. Het is waar iedere verjaardag blik je weer even terug naar die dag zoveel jaar terug. Want de geboorte van je kindje is en blijft een van de meest bijzondere dagen van je leven.

Het was maandag 25 januari 2016.

Ik ben in verwachting van mijn eerste kindje en we weten allemaal dat het een jongetje wordt. De officiële uitgerekend datum was 28 januari. Ze wilde gaan stimuleren dat het kindje zou komen omdat de voorspelling was dat hij niet tot nauwelijks nog zou groeien in mijn buik. Onze baby was dysmatuur (te licht voor de duur van de zwangerschap).

Omdat het ons eerste kindje is, is er veel onzekerheid en spanning. Vooral door de wekelijkse bezoeken aan het ziekenhuis. Is wist inmiddels dat ik ‘medisch’ moest bevallen. Prima, want ook wij hadden de voorkeur om in het ziekenhuis te bevallen.

Deze dag zijn we naar het ziekenhuis gegaan voor de laatste check en had ik een afspraak om te ‘strippen’. Rond 11 uur zijn we naar huis gegaan, is mijn man doorgereden naar zijn werk en ik was in afwachting of en wanneer er iets zou gebeuren. Ik ging rond 12:00 even eten waarna ik toch wat ‘last’ kreeg. Omdat ik niet wist hoe weeën zouden voelen, volgde er twijfel. Na ruim een half uur dacht ik dat het goed was om mijn man te bellen, die net aangekomen was op zijn werk en zijn jas nog aan had.

‘Misschien is het toch handig als je naar huis komt, want ik denk dat het is begonnen. Misschien is het loos alarm hoor. Nouja ik weet het niet. Misschien kom je voor niets. Straks gaat het nog over.’

‘Ik kom eraan, we zien het wel!’ zei hij.

Onderweg belde hij het ziekenhuis en de verloskundige. Hij had gedaan wat hij moest doen.

The rest was up to me……

Ik was op van de zenuwen! We werden gelukkig vriendelijk ontvangen bij de kraamsuites. De weeën werden heftiger en ze hielden de baby goed in de gaten met een hartslagmeter over mijn buik. Naar mate de bevalling vorderde wilde ze toch nog een extra check doen door een elektrode in het hoofdje van de baby te prikken. Als ik wist dat dit zo werd gedaan had ik daar natuurlijk niet mee ingestemd. Nu weet ik dat een geboorteplan maken heel belangrijk is. Het verplicht je om van te voren na te denken over keuzes die je hebt.

Toen werd het serieus. De weeën waren erg intens maar ik kon mij nog aardig focussen op mijn ademhaling. Ik had bewust gekozen voor een ademhalingscursus omdat ik weet dat ademhaling veel doet met je lichaam. Ik wist precies waar ik naar toe moest ademen en dit hielp mij te concentreren waardoor de pijn automatisch minder werd. Toch wilde ik op den duur een ruggenprik omdat ik de pijn niet meer goed kon opvangen. Dit zou geregeld worden. Maar al snel bleek dat ze het op het personeel op de afdeling die de ruggenprikken zetten overbelast was. Er kon niemand komen. Ik mocht nog kiezen voor een pompje met pijnstilling via een infuus. Die heb ik gehad totdat, 5 minuten later, ik volledige ontsluiting had en persweeën kreeg. Het infuus moest uit en ik mocht mee-persen. De man in dit verhaal was er nog hoor maar schoof steeds meer richting mijn hoofdeinde om afstand te nemen van het hele gebeuren. Hij probeerde op dit moment zelfs nog even koffie te halen want het kon nog lang niet zo zijn dat ons kindje al geboren zou worden. Daarbij had ik nog niet geschreeuwd dus het ergste moest nog komen (zijn woorden).

Niets was minder waar. Na 3x persen is in nog geen 5 uur tijd om 17:18 uur onze zoon ter wereld gekomen. Direct begon hij met huilen en keek nieuwsgierig de wijde wereld in. Oneindige wimpers en grote blauwe ogen was het eerste wat mij opviel. Hij werd op mijn buik gelegd. Het voelde wat onwennig dat deze verse warme baby van mij is maar ik zat vol met liefde en wist dat ik oneindig veel van dit jongetje zou gaan houden. Hij had ons ‘ouders’ gemaakt. Hij is nu 5 jaar en leert ons nog iedere dag dingen die we toen niet voor mogelijk hadden gehouden. Het is zo cliché maar zo waar; Nieuw leven is en blijft een groot wonder.

Bedankt voor het vertellen van jouw bevallingsverhaal, met daarbij je tips Denise en gefeliciteerd met Sasha.

24/jan/2021